‘Sport heeft mij zoveel gebracht, dat gun ik iedereen’

Ik kan het me nog goed herinneren. Die winter van 2006 waarbij ik op bezoek was bij mijn oom en tante in Oudehorne. IJsclub Lyts Bigjin was geopend en samen met mijn vader bond ik de schaatsen onder. De vonk sloeg over en de droom was geboren. Ik moest en zou topschaatser worden.

Ik schreef me in bij een ijsvereniging en bloeide op. Dat was ook nodig want nadat ik op de basisschool en op het begin van de middelbare school een aantal jaar flink was gepest, zat ik vooral veilig thuis achter de computer. Jarenlang werd mij wijsgemaakt dat ik niets kon, een nietsnut was. Ik ging er zelf in geloven. Totdat mijn trainers bij de ijsvereniging zeiden: “Daan, je moet eens een wielerwedstrijd gaan rijden, je hebt er talent voor”. De rest is geschiedenis. Drie jaar later maakte ik mijn droom waar en reed ik trots in een Rabobank tenue. Ik had de pestkoppen, maar ook mezelf het ongelijk bewezen.

Waarom vertel ik dit? Omdat ik zelf heb ervaren hoe een omgeving die je op een positieve manier stimuleert, onwijs waardevol kan zijn in je persoonlijke ontwikkeling. In mijn geval was dat de ijsvereniging en later de wielervereniging. Hier hebben talloze vrijwilligers en teamgenoten mij geholpen mezelf te ontplooien en mijn droom waar te maken. Met daarbij ook het besef hoe veel geluk ik heb gehad dat mijn ouders me zowel financieel, materieel, als emotioneel altijd hebben kunnen ondersteunen. Ik ben hier niet alleen dankbaar voor, maar zie dit ook als waardevolle lessen voor de toekomst.

Ik besef me namelijk maar al te goed dat niet iedereen zoveel geluk heeft gehad als ik. Het geluk dat je nest op de juiste plek staat, je in aanraking komt met de juiste mensen om je droom waar te kunnen maken. Dat vind ik pijnlijk, omdat ik heb ervaren hoe in mijn geval de sport je kan helpen je uit het persoonlijke slob te trekken. Daarom wordt het, als mogelijk Statenlid, mijn persoonlijke missie om de factor geluk te reduceren. Om te werken aan een provincie waarin mensen gelijke kansen hebben om hun dromen waar te maken. Dat begint op persoonlijk vlak bij geen zorgen hebben over het eten en de rekeningen van vandaag en morgen, ofwel een zeker bestaan.

En in Fryslân hebben we een missie: Fryslân als gezondste provincie in 2030. Daarvoor moet sport en bewegen toegankelijk blijven voor iedereen. Daarvoor moeten we ‘oan de bak’ om onze mooie sportverenigingen te ondersteunen. En daarvoor moeten we ‘oan de bak’ om initiatieven vanuit de mienskip te ondersteunen. Kortom, werk aan de winkel!

Daan Olivier
Oud-profwielrenner
Kandidaat-statenlid PvdA Fryslân