Waarom de PvdA?
Van oma van moeders kant was het eerste vrouwelijk raadslid in het Gereformeerde Veenendaal. Natuurlijk voor de PvdA. Van haar heb ik geleerd dat je je bij de meerderheid neer moet leggen. Je stemt ook altijd op nummer 1 van de lijst. Die lijst is namelijk democratisch vastgesteld.
Opa van vaders kant zat tijdens de oorlog in hetzelfde dorp in de raad voor de SDAP. Hij kwam in februari 1945 om in Buchenwald. Het is mijn ouders, die de PvdA in Veenendaal mede opgericht hebben, dus met de paplepel ingegeven. Mijn vader was daarna 40 jaar de penningmeester.
Waar overal in Veenendaal bij het eten de bijbel gelezen werd, zongen wij de Internationale, Morgenrood en Op naar het licht. Van mijn moeder leerde ik dat het niet verplicht was op de eerste van de lijst te stemmen. De eerste vrouw mocht ook.
En dan ik: PvdA.
Geboren in 1960, getrouwd met Heleen, twee volwassen kinderen en een poes. Ik kan geen onrecht zien en horen. Dat is soms lastig, wat als er in mijn school, ik geef natuurkunde en scheikunde ‘op’ DaltonDokkum, ergens iemand iets discriminerends roept, moet ik er iets mee. Het gebeurt ‘wel’ eens. Het gebeurt ook op andere plekken te vaak dat alleen al Artikel 1 van onze grondwet wordt aangetast.
Hoe moeilijk hebben jongeren en ouderen het om te zijn, wie ze willen zijn. Om te zijn wie ze voelen te zijn. Voetballers kunnen niet uit de kast komen. Echtparen durven niet hand in hand te lopen, als ze van hetzelfde geslacht zijn. Medeburgers met een iets andere huidskleur passen zich continua aan omdat ze angstig zijn. Samen met de LHBTIQ+ gemeenschap hebben wij nu in Fryslân de regenboogvlag. Maar er is nog zo veel te doen.
De rode verbinding.
Samen met de afdelingen in Fryslân en de Jonge Socialisten.
Samen met de leden van Grou, Jirnsum en Reduzum.
Samen met leden en niet-leden.
Alleen redt niemand het.
Daarom.
