Politieke slagschaduw

COLUMN — Op 30 november was ik tien jaar lid van de Tweede Kamer. Ik kan wel stellen dat deze tien jaren zijn omgevlogen. Verwondering, verbazing, euforie, teleurstelling, alles kwam voorbij. Zoals trouwens in elke functie. Geen moment heb ik spijt gehad van het besluit om ‘ja’ te zeggen op de vraag of ik me kandidaat wilde stellen voor de Tweede Kamer. Het eerste jaar moest ik enorm wennen aan het Haagse wereldje. Leuk vond ik het toen niet. Maar gaandeweg heb ik daar mijn eigen weg in gevonden. Ik had met mezelf afgesproken dat ik bovenal alle mensen die op mijn pad zouden komen, positief wil betrekken bij de politiek. En daar heb ik me knalhard voor ingezet: duizenden mensen nodigde ik uit voor een gesprek en een rondleiding in de Tweede Kamer. En ik blijf dit volhouden tot ik vertrek. De agenda voor bezoekers staat tot aan de verkiezingen overvol.

Ook om het tienjarig jubileum te vieren nam ik mijn twee medewerkers mee naar het toneelstuk ‘Slagschaduw in de politiek’. Een toneelstuk over de invloed van de politieke strijd op het dagelijkse- en persoonlijke leven van politici. Een leuk toneelspektakel, maar in het verhaal herkende ik niet heel veel. Wel de grote lijn: dat verleidingen altijd op de loer liggen, dat te veel weg zijn van het gezin een valkuil is en dat de gewone, maar zo belangrijke, kleine en grote dagelijkse gebeurtenissen thuis overschaduwd kunnen worden door de verantwoordelijkheid van het nooit ophoudende werk. In het toneelstuk was dat groot aangezet, zo heb ik het in werkelijkheid om mij heen niet mee gemaakt.

Op mijn persoonlijke leven heeft de politiek niet veel invloed gehad. Nou ja, behalve dat ik veel weg ben. Maar als ik thuis ben, kan ik thuis zijn en kan dan ‘de knop’ snel omzetten. Ook omdat ik het geluk heb dat ik met mijn Koos niet veel woorden of tijd nodig heb om weer bijgepraat te zijn. Hij volgt de politiek en mij scherp en op de voet. Mijn Koos regelt thuis alles en ik organiseer het zo dat ik familie en vrienden regelmatig zie, ondanks mijn soms wel veel te gek volle agenda. En ja, dat is geluk hebben, want ik koester familie en vrienden en zou het vreselijk vinden als dat te veel onder druk zou staan.