Kerstvakantie: wachten op een kinderpardon en snel internet
Vlak voor de kerstvakantie hebben Provinciale Staten een nieuwe Commissaris van de Koning voorgedragen: Arno Brok. Een oude bekende voor Fryslân, die zijn sporen hier meer dan verdiend heeft. Als fractie zijn we ingenomen met zijn benoeming, al is het natuurlijk jammer dat hij geen lid van de PvdA is. Je merkt dat partijkleur steeds minder belangrijk is bij dit soort benoemingen. Er wordt steeds meer gekeken naar de persoonlijke kwaliteiten. Ik ben blij dat we als vertrouwenscommissie, waarin alle politieke partijen zaten, zo eensgezind waren. De fractie verwacht een mooie en goede samenwerking. Politiek moet ook altijd gaan over de inhoud en niet over personen.
Rechten van het kind
Dat brengt me op een ander onderwerp: het kinderpardon. In de afgelopen jaren streden we er als partij hard voor en we boekten veel resultaat. Er kwam een kinderpardon. In de uitwerking rezen er helaas enkele problemen. Dit komt, denk ik, ook omdat het verdrag van de rechten van het kind niet één op één in de wetgeving is overgenomen. Iets wat nu wel geprobeerd wordt te corrigeren. Laat wellicht, maar we weten ook dat de PvdA het in Nederland niet alleen voor het zeggen heeft. Zeker niet in een coalitie met de VVD.
Concreet gaat het over een beperkt aantal kinderen die hier geworteld zijn. Ze gaan gewoon naar school gaan en zouden bij mijn zoon in de klas of op de sportclub kunnen zitten. Deze kinderen zijn langer dan vijf jaar in Nederland en omdat uitzetting niet kan of wordt belemmerd groeien deze kinderen op in ons land.
De meeste kinderen komen in aanmerking voor een pardon, maar enkelen vallen niet onder de rigide uitvoeringsregels van de huidige staatssecretaris van VVD-huize. Deze heeft de mogelijkheid binnen zijn bevoegdheid om barmhartigheid te tonen en soepel om te gaan met de uitvoeringsregels. Maar hij heeft daar in 2016 slechts een keer gebruik van gemaakt.
Een luisterend oor
Vlak de kerst was er weer een voorbeeld van een uitzetting. Ditmaal in Emmen. Dat leidde ertoe geleid dat maar liefst vijftig fractievoorzitters een brief ondertekenden richting de PvdA in de Tweede Kamer. De oproep was om deze rigide toepassing van de uitvoeringsregels aan de orde te stellen in ons parlement. Onze nieuwe partijleider Lodewijk Asscher nodigde ons vervolgens uit voor een gesprek. In de kerstvakantie heeft een kleine delegatie van de fractievoorzitters langdurig maar constructief gesproken met Asscher, de huidige fractievoorzitter Attje Kuiken en partijgenoot Esther van Dijken, die bekend is met dit dossier.
We vonden in Amsterdam een luisterend oor. De dagen na het gesprek is er een amendementtekst gemaakt voor het verkiezingsprogramma, voor een humaner kinderpardon. Over deze tekst zijn zowel de Kamerfractie als wijzelf tevreden. Op het moment dat ik dit schrijf weet ik niet of het verkiezingscongres het amendement overneemt, maar ik denk en hoop van wel. De inhoud spreekt voor zich: laat kinderen niet de dupe worden en ga misbruik tegen van een te ruimhartig pardon.
Natuurlijk is het na het congres nog niet klaar. Uitspraken van congressen zijn leuk, maar het gaat erom wat er daarna gebeurd. Afgesproken is dat onze huidige Tweede Kamerfractie nog voor de verkiezingen actie onderneemt. We wachten het met spanning af.
Het uitzetten van kinderen blijft een gevoelig onderwerp. Dat kan ook niet anders. Als je een gezicht, een naam en de situatie van zo’n kind voor je krijgt, zie je dat de wereld anders reageert. Het geeft een goed gevoel dat het kinderpardon in het noorden leeft.
Minder regels voor snel internet
Naast het kinderpardon zijn we als de Staten opnieuw druk met de aanleg van snel internet. Onvergelijkbaar in grote of inhoud, maar ook belangrijk. Het glasvezeldossier zal de komende weken zijn volgende bedrijf ik gaan. Het vierde voorstel zal worden besproken om zo eindelijk tot aanleg te komen van deze, in mijn ogen, nutsvoorziening. De verzuchting is van alle kanten dat die kabels nu gewoon de grond in moeten. Formele regels houden het op dit moment tegen. Bij ons groeit de neiging om het gewoon te doen. Het is onze hoop dat we hierbij steun krijgen van de VVD, zij willen toch graag minder regels?!
We blijven proberen om het snel internet te laten aanleggen door een partij die alles, overal klaarmaakt op een zo’n kort mogelijke termijn. Daarbij moeten ook alle bestaande lokale initiatieven betrokken worden, zodat de hele provincie aansluiting krijgt op breedband. Helaas moeten we ook hierbij voorlopig afwachten wat de andere partijen willen. Wordt vervolgd.